بيش از 1500 سال پيش لئوناردو داوينچي نقاش و دانشمند بزرگ ايتاليايي يك اسباب مكانيكي رطوبت سنج و يك باد نماي كامل اختراع كرد و بعدها در سالهاي پاياني قرن شانزدهم يعني در حدود سالهاي 1553 تا 1612 گاليله ، گرماسنج را اختراع كرد و شاگرد او جان ري آن را تكميل ساخت .

اين دستگاه كه در واقع نخستين حركتهاي رسمي دانشمندان در اندازه گيرهاي آب و هوا به حساب مي آيد با يك مقياس اختياري براي مدتي وسيله رايجي براي اندازه گيري آب و هوا به حساب مي آمد .

فعاليتهاي هواشناسي بعنوان يك علم جديد در حقيقت از اوايل قرن نوزدهم شروع شد اولين نقشه هاي هواشناسي را لامارك در سال 1820 ارائه نمود اين نقشه ها بر اساس اطلا عات و آمار هواشناسي كه از ايستگاههاي منطقه منهايم جمع آوري شده بود ترسيم شد و بعدا در سالهاي 1820 و 1821 نقشه طوفانهاي اروپا تهيه گرديد. با اختراع تلگراف توسط مورس در سال 1843امكان مخابره سريع اطلاعات ديده باني فراهم آمد و بدينوسيله اعلام خطر و پيش بيني وقوع طوفان امكان پذير گرديد، شبكه هاي ايستگاههاي هواشناسي گسترش يافت و به دنبال آن اولين كنفرانس بين المللي هواشناسي در آگوست 1853در بروكسل برگزار گرديد.

در دوره هاي جنگ جهاني اول و دوم كه در عمليات نظامي و حمل و نقل هوايي نياز به اطلاعات هواشناسي و مبادلات بين المللي بيشتر آشكار شد، دوران شكوفايي هواشناسي بوده است و مي توان گفت كه جنگ جهاني اول باعث تولد هواشناسي و فاصله جنگ جهاني اول و دوم دوران بلوغ اين علم بوده است . در سال 1873 Word meteorlogical organization WMO تاسيس شد كه جانشين سازمان هواشناسي بين المللي (IMO) مي باشد. WMO به عنوان يك آژانس متخصص در سيستم سازمان ملل متحد UN براي سرويسهايي كه شامل هواشناسي و آبشناسي عملياتي مي باشد شناخته شده است. اين انتخاب با توجه به همكاريها ، استانداردها و پيشرفت هواشناختي جهاني و فعاليتهاي مر تبط با تلاش افرادبعمل آمده است.

از تاريخ انتخاب ، WMO نقش مؤ ثر و بزرگي در كمك به رفاه بشريت داشته است ، با رهبري WMO و در چهارچوب برنامه هاي WMO ، سرويسهاي هواشناختي و آبشناسي كمكهاي زيادي به توانايي هاي ملي جهت تهيه غذا ، آب ، حفاظت ، وسيله نقليه مطمئن و حفاظت از جان و مال مردم و روشن نمودن و ضعيت اقتصادي اجتماعي كليه بخشهاي اجتماع شده است.